ClawCare project: tools en onderzoek voor optimaliseren van de preventieve en curatieve klauwverzorging
Naast mastitis en een verminderde vruchtbaarheid zijn ook klauwproblemen nog steeds één van de top drie belangrijkste afvoerredenen bij melkvee. Dit komt omdat ze in meer dan 90% van de gevallen de oorzaak zijn van kreupelheid. Kreupele koeien liggen gedurende langere periodes neer waardoor ze minder voer opnemen en minder melk produceren. Klauwletsels hebben dus niet alleen een negatieve impact op de gezondheid en het welzijn van de koe maar wegen ook economisch zwaar door. Nochtans onderschatten melkveehouders nog te vaak de kreupelheidsproblematiek op hun bedrijf.
Het ClawCare project wil dit gebrek aan expertise verhelpen door zowel op preventief als op curatief vlak de aanpak van klauwproblemen te verbeteren. Binnen het project worden er tools ontwikkeld die de melkveehouder helpen bij het vroegtijdig detecteren van klauwletsels. Zo wordt er op dit moment volop gewerkt aan een smartphoneapplicatie die op basis van thermografie automatisch letsels op de klauw kan aanduiden. De klauwverzorger kan, na het nemen van een thermale foto van de onderkant van de klauw, deze app dan gebruiken als ondersteuning tijdens het klauw verzorgen.
Een andere tool tracht via automatische monitoring kreupelheid in een zo vroeg mogelijk stadium te detecteren. Dit gebeurt door met verschillende camera’s dagelijks naar de koe te kijken terwijl ze door een gang loopt, bijvoorbeeld na het melken.
Opstelling voor vroegtijdige detectie van kreupelheid
Om de zelflerende tools te trainen is heel veel data nodig. Daarom is er de laatste maanden een dataset aangelegd van maar liefst 3500 thermale foto’s van de onderkanten van koeienpoten. De foto’s werden verzameld tijdens de klauwverzorging op 27 verschillende bedrijven. Op deze dataset worden momenteel manueel de letsels aangeduid zodat het zelflerend detectiealgoritme, waarop de smartphoneapplicatie gebaseerd is, kan getraind worden. Uit testen op kleinere datasets blijkt dat Mortellaro, tylomen en zoolzweren goed te detecteren zijn met het model. Dit omdat ze voor een significante stijging zorgen in de oppervlaktetemperatuur. Andere letsels zoals zoolbloedingen en wittelijndefecten zijn moeilijker te detecteren omdat de temperatuurstijging die ze teweeg brengen niet hoog genoeg is.
Detectie van Mortellaro via de smartphoneapplicatie
Naast de vroegtijdige detectie van kreupele koeien is ook het klauwverzorgen een ambacht waar nog weinig onderzoek naar gedaan werd. De techniek voor de klauwverzorging wordt nog altijd aangeleerd zoals Toussaint-Raven het 40 jaar geleden op papier heeft gezet. Is dit wel de juiste manier voor onze moderne melkkoeien? Er ontstonden intussen al een aantal updates en nieuwe technieken maar deze blijven vaak geografisch gebonden aan het land of het opleidingscentrum waar ze aangeleerd worden. Daarnaast wordt er ook nog altijd aangenomen dat koeien minstens 2 keer per lactatie gepedicuurd moeten worden. Is dit voldoende om goede resultaten op vlak van klauwgezondheid te halen?
Zowel de techniek als de frequentie van klauwverzorging worden binnen het ClawCare project op commerciële melkveebedrijven onderzocht. Voor de beoordeling van de klauwverzorgingstechniek wordt gebruik gemaakt van een drukmat om de krachten tussen de klauwen en binnen de klauwen voor en na de verzorging te vergelijken. Ook wordt er gekeken naar het effect van verschillende klauwafmetingen op de drukverdeling onder de klauwen.
Naast het praktische luik van de klauwverzorging wordt ook het klauwgezondheidsmanagement op individueel bedrijfsniveau aangepakt. Elk bedrijf heeft een bedrijfsspecifiek klauwgezondheidsplan nodig dat haalbaar moet zijn voor veehouder, klauwverzorger en dierenarts. De traditionele aanpak waarbij een aantal keer per jaar de volledige stal gepedicuurd wordt, biedt vaak te weinig of maar kortstondig resultaat. Via een strategische aanpak wordt ervoor gezorgd dat kreupele dieren vroegtijdig in de klauwverzorgingsbox terecht komen om zo de beste kansen tot herstel te bereiken.
Naast de curatieve klauwverzorging wordt ook aan de hand van individuele risicofactoren op dierniveau en op basis van dagen in melk een preventief pedicureschema opgesteld om op het juiste moment het juiste dier te pedicuren en zo letsels te voorkomen. Tot slot wordt er ook samengewerkt met externe dierenartsenpraktijken en klauwverzorgers om klauwletsels bij melkvee in België in beeld te brengen.